jak to zwykle na początku- nudnego wstępu słów kilka (set ;)

Jeszcze dwa lata temu nie miałam pojęcia o szyciu ( i dalej nie mam, ale o tym później ;) Podziwiając te wszystkie cudne rzeczy, które można zobaczyć na blogach i w galeriach internetowych, marzyłam skrycie by kiedyś umieć coś takiego uszyć, ale długo , długo były to tylko ciche marzenia.

Powolutku zbliżałam się do trzydziestki i ciągle szukałam jakieś pasji w życiu. Nie myślałam o skokach ze spadochronem, ani o podróżach w Himalaje, ale o czymś takim co dawałoby mi zajęcie i satysfakcję na co dzień.

Oświecenie dostałam nagle i zupełnie nieoczekiwanie :) Podczas przeglądania gazetki z mojego ulubionego Lidl'a na zdjęciu zobaczyłam piękną maszynę do szycia. Tylko po co mi maszyna? Pomyślałam. Przecież ja nigdy wcześniej maszyny w ręce nie miałam i szyć nie potrafię. Wtedy jednak poczułam, że ta maszyna czeka tam właśnie na mnie. Zbliżały się moje urodziny, „zarządziłam” więc zrzutkę urodzinową, a na liście prezentów była tylko jedna pozycja. Tak oto zostałam dumną i blada posiadaczką mojej ukochanej Silver Crest.

I tu zaczyna się historia mojego szycia.

Na tym blogu będę chciała przekonać tych wszystkich, którzy szyć nie potrafią, że od „niepotrafienia” do szycia jest dosłownie maleńki kroczek. Udowodnię Wam, że wystarczy dosłownie kilka chwil z maszyną i już poradzicie sobie z uszyciem pięknego ozdobnego woreczka, kolorowego ślimaczka dla Waszej pociechy, a po kilku sesjach przy maszynie, z łatwością stworzycie podkładkę pod kubek, pięknego tildowego anioła, ozdobne poszewki na poduszki i co tylko sobie wymarzycie.

Ostrzegam, że na blogu znajdą się przede wszystkim podstawy podstaw. Będzie on więc głównie przeznaczony dla osób nieszyjących, bo te szyjące wszystko co będzie tu napisane, doskonale wiedzą ( wiedzą zapewne znacznie więcej niż ja i nie raz się uśmiechną pod nosem kiedy będą czytać o moich rozterkach ).

Kiedy zaczynałam szyć miałam straszny kłopot, aby namierzyć w sieci konkretne wskazówki, podpowiedzi czy rozwiązania moich wątpliwości i pytań typu: jak??, jakim cudem??, jak to możliwe?? i jak to jest zrobione?? ;) Marzyłam o miejscu gdzie byłyby zebrane materiały dla totalnie początkujących. Nie znalazłam. Przegrzebywałam setki stron szukając odpowiedzi na wiele, strasznie głupich jak mi się wtedy wydawało pytań. Męczyłam blogowe koleżanki ( pozdrawiam tu gorąco Annaszę i Darsi, którę chyba najczęściej były przeze mnie zamęczane :* )

Chcę na tym blogu- kroczek po kroczku-przedstawić moje doświadczenia. Pokazać Wam, że szycie to naprawdę nic trudnego. Nie musimy od razu szyć kreacji weselnych czy pokrowca na kanapę.

Mięciutki miś, kolorowa poduszka czy podkładki pod kubek mogą sprawić, że będziecie pękać z dumy.

To co? Jacyś chętni na pierwszą lekcję?

Jeśli tak to obiecuję, że ta pojawi się już niebawem.

Taka sobie fotka z mojej pracowni z dnia dzisiejszego- kiedyś uszyjemy je razem :)

Ps. Ach jak mi się marzy choć jedna osobę zarazić pasją szycia. Żebyście mogły/li poczuć jak to jest gdy w nocy zamiast spać człowiek leży i rozmyśla co będziecie szyć jutro, albo wstaje w środku nocy, żeby szyć- bo właśnie jakiś nowy pomysł ( który oczywiście nie może zaczekać ani chwili) wpadł do głowy....

Tak, tak, tak to właśnie wygląda i Bogu dzięki z tego co wiem, nie tylko u mnie;)

W tym miejscu życzę, wszystkim, którzy zechcą odwiedzać mojego bloga, aby i Wam już niebawem szycie spać nie dawało!

Buziaki

Agata